Wanneer je worstelt met angsten, stress, trauma’s of hardnekkige patronen, kun je op verschillende manieren hulp zoeken. Twee veelgebruikte benaderingen zijn cognitieve therapie en therapie die werkt vanuit geboorte-ervaringen. Maar wat is het verschil tussen deze twee? En waarom kan het belangrijk zijn om dieper te kijken naar het moment van je geboorte en de eerste periode van je leven?
Wat is cognitieve therapie?
Cognitieve therapie richt zich op de manier waarop je denkt en hoe je gedachten je gevoelens en gedrag beïnvloeden. Het uitgangspunt is dat negatieve gedachten leiden tot negatieve gevoelens en dat je door bewustwording en oefening je gedachten kunt veranderen. Dit helpt je om op een andere manier naar situaties te kijken en er minder last van te hebben.
Bijvoorbeeld, als je last hebt van angst in sociale situaties, dan helpt cognitieve therapie je om je gedachten hierover te analyseren en te vervangen door realistischere en positievere gedachten. Je leert bijvoorbeeld dat niet iedereen negatief over je denkt, ook al voelt dat soms zo.
Cognitieve therapie werkt dus vooral op het bewuste niveau en probeert patronen te doorbreken door het denken aan te passen.
Wat is therapie vanuit geboorte-ervaringen?
Therapie vanuit geboorte-ervaringen kijkt dieper dan het bewuste denken. Hier wordt niet alleen gekeken naar hoe je nu denkt, maar ook naar wat je lichaam en onderbewuste al vanaf je geboorte hebben opgeslagen. Er wordt uitgegaan van het idee dat je vroegste ervaringen – inclusief de manier waarop je bent geboren – een diepgaande invloed hebben op hoe je later in het leven omgaat met stress, angst en emoties.
Bijvoorbeeld, als je als baby een moeilijke geboorte had, waarbij je vastzat in het geboortekanaal, kan dit zich later in je leven uiten in een gevoel van paniek in kleine ruimtes of het idee dat je altijd ‘vastzit’ in situaties. Dit gebeurt niet omdat je rationeel denkt aan je geboorte, maar omdat je lichaam deze herinnering nog steeds met zich meedraagt.
Hoe draagt het lichaam deze herinneringen met zich mee?
Ons lichaam heeft een eigen geheugen, los van het bewuste denken. Dit wordt ook wel het lichaamsgeheugen genoemd. Tijdens de geboorte – en zelfs daarvoor al in de baarmoeder – slaat ons zenuwstelsel ervaringen op. Vooral stressvolle of traumatische gebeurtenissen worden diep in ons systeem verankerd, omdat het brein in die vroege fase nog volop in ontwikkeling is.
Het autonome zenuwstelsel reageert instinctief op bedreigingen door een vecht-, vlucht- of bevriesrespons te activeren. Wanneer een baby tijdens de geboorte bijvoorbeeld vastzit of te vroeg wordt weggehaald bij de moeder, ervaart het lichaam dit als een levensbedreigende situatie. Deze respons wordt opgeslagen en kan later in het leven onbewust geactiveerd worden in vergelijkbare situaties, zoals een benauwd gevoel in liften of een paniekreactie bij controleverlies.
Omdat deze vroege herinneringen nog geen taal of bewuste gedachten bevatten, kunnen ze zich later uiten in lichamelijke reacties, onverklaarbare angsten of diepgewortelde overtuigingen zonder dat je weet waar ze vandaan komen.
Het grote verschil: denken versus voelen
Het belangrijkste verschil tussen beide therapieën is de benadering:
- Cognitieve therapie richt zich op gedachten en helpt je bewust patronen te doorbreken.
- Therapie vanuit geboorte-ervaringen richt zich op diepere, lichamelijke en emotionele patronen die vaak onbewust zijn.
Soms werkt cognitieve therapie niet volledig, omdat bepaalde angsten en gevoelens niet alleen voortkomen uit gedachten, maar uit lichamelijke herinneringen die veel dieper liggen. In dat geval is het nodig om naar de kern te gaan en te kijken naar hoe jouw lichaam reageert, in plaats van alleen je gedachten te veranderen.
Wanneer kies je welke therapie?
- Cognitieve therapie is nuttig als je merkt dat negatieve gedachten je belemmeren en je hier bewust invloed op kunt uitoefenen.
- Therapie vanuit geboorte-ervaringen is waardevol als je merkt dat bepaalde patronen zich blijven herhalen, ondanks dat je er rationeel anders over denkt. Dit kan wijzen op een diepere, onbewuste oorzaak. Dit is ook ontzettend waardevol voor baby’s en kleine kinderen, omdat je geen gesproken taal nodig hebt om via het onderbewustzijn te kunnen werken. Ideaal dus als je kindje nog niet kan praten.
Wat kan therapie vanuit geboorte-ervaringen voor je betekenen?
Door te werken met geboortepatronen kun je inzichten krijgen die verder gaan dan wat je met je hoofd kunt bedenken. Je kunt ontdekken waarom je lichaam op een bepaalde manier reageert en hoe je deze oude, vastzittende patronen kunt loslaten. Hierdoor kun je niet alleen je hoofd, maar ook je lichaam en emoties laten helen.
Je geboorte vormt als het ware je blauwdruk. Je weet misschien feitelijk niets meer van je geboorte, maar je lichaam herinnert het zich wel. Dit komt door het lichaamsgeheugen dat is opgeslagen in je onderbewustzijn. Veel van je huidige patronen en reacties kunnen hier hun oorsprong hebben, zonder dat je je daarvan bewust bent.
Daarnaast maak ik gebruik van krachtige methodieken zoals hypnose, NEI (Neuro Emotionele Integratie) en NLP (Neuro-Linguïstisch Programmeren). Deze technieken helpen om direct op het onderbewuste in te werken en diepe, vastzittende patronen los te maken. Waar cognitieve therapie zich vooral richt op bewuste gedachten, kunnen deze methoden effectief zijn om oude, onbewuste overtuigingen en emotionele blokkades te transformeren. Hierdoor kun je op een diep niveau heling ervaren en bevrijding voelen van hardnekkige angsten en stressreacties.
Het werken op het onderbewuste is niet alleen helpend voor jou, maar ook als je als ouder merkt dat bepaalde patronen terugkomen bij je kind. Onbewust dragen we onze eigen onverwerkte ervaringen over op onze kinderen. Door zelf aan de slag te gaan met therapie op het onderbewustzijn, kun je deze patronen doorbreken en voorkomen dat je ze onbewust doorgeeft aan je kind.
Onbewuste patronen die we steeds doorgeven
Een mooi voorbeeld van een onbewust patroon dat we kunnen doorgeven, is moeite met loslaten. Wanneer een moeder bijvoorbeeld zelf moeite heeft met loslaten, kan dit zich uiten in een bevalling die niet goed op gang komt. De onderliggende angst om de controle te verliezen of het kind los te laten, kan fysiek effect hebben op het geboorteproces. Dit patroon kan zich later in het leven blijven herhalen – zowel bij de moeder als bij het kind. Het kind kan bijvoorbeeld op latere leeftijd ook moeite hebben met veranderingen, afscheid nemen of situaties waarin controle moet worden overgegeven.
Door deze onderbewuste patronen te herkennen en ermee aan de slag te gaan, kun je deze onbewust opgeslagen patronen doorbreken. Dit helpt niet alleen jou, maar ook je kind(eren).
Wil je hier mee aan de slag?
Herken je bepaalde angsten of patronen in jezelf en heb je het gevoel dat hier meer achter zit dan alleen je gedachten? Door te werken op je onderbewustzijn kun jij een diepe en blijvende verandering teweegbrengen.
Ben je benieuwd of dit iets voor jou is? Neem dan contact met mij op voor een gratis kennismakingsgesprek en ontdek hoe jouw geboorte nog steeds invloed kan hebben op je leven en hoe je dit kunt transformeren.